قرص فوروزماید برای ورم پا مفید است یا خیر
قرص فوروزماید برای ورم پا مفید است یا خیر
قرص فوروزماید ؛ برای ورم پا و تاثیر در تست اعتیاد و عوارض آن در لاغری همگی در سایت فال و خواب . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
توضیحاتی در مورد قرص فوروزماید
فوروزماید در درمان خیز (همراه با نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی و بیماری کلیوی) و کم ادراری ناشی از نارسایی کلیوی و زیادی خفیف تا متوسط فشار خون و به عنوان داروی کمکی در درمان بحران زیادی فشار خون مورد مصرف قرار می گیرد.
مشخصات قرص فوروزماید
فورزماید (به انگلیسی: Furosemide) داروی مدر (ادرار آور) است که بر قوس لوله هنله در گلومرولهای کلیه اثر میکند. نام دیگر آن لازیکس است. فورزماید موجب افزایش دفع کلسیم و پتاسیم میشود. این دارو در افزایش فشار خون ، ادم ریه حاد، آسیت و… کاربرد دارد. اشکال دارویی: آمپول، قرص
قرص فوروزماید برای ورم پا
فوروزماید متعلق به گروهی از داروها به عنوان دیورتیکهای لوپ شناخته شده است. دیورتیکها (ادرار آور) داروهایی هستند که میزان ادرار خروجی از کلیه را افزایش میدهند. آنها اغلب قرصهای «آب» نامیده میشوند.
فوروزماید برای خروج مایعات اضافی که در بیش از حد در بدن جمع شدهاند، استفاده میشود. این مایعات اضافی موجب احساس تنگی نفس ، خستگی ، تورم پا و مچ پا میشود. فوروزماید برای درمان احتباس آب (ادم یا ورم)، که معمولا ناشی از نارسایی قلبی است، استفاده میشود.
دیورتیکها یک درمان معمول برای فشار خون بالا (فشار خون بالا) میباشد. زمانی که دیگر دیورتیکها برای درمان فشار خون بالا به حد کافی مفید نباشند، فوروزماید برای درمان آن تجویز میشود.
فوروزماید یا به عنوان یک دیورتیک و یا به صورت ترکیبی همراه با پتاسیم (با نام تجاری Diumide K Continus) و یا سایر دیورتیکها مانند تریامترن (با نام تجاری Frusene)، آمیلوراید (با نام تجاری Frumil) و یا اسپیرونولاکتون (با نام تجاری Lasilactone) تجویز میکنند. گاهی اوقات فوروزماید به عنوان یک قرص ترکیبی با یک ماده معدنی به نام پتاسیم تجویز میشود.
موارد مصرف قرص فوروزماید
فوروزماید برای درمان پرفشاری خون مصرف میشود. همچنین برای کاهش ادم عمومی، افزایش جریان ادرار و در نتیجه کاهش وزن (برای ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب میشود -سستی و بیحالی از عواقب آن است)، ادم ریه حاد، آسیت و… استفاده میشود. فارماکوکینتیک تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب می شود. غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مُدری، کم کند. پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو نیم تا یک ساعت است. متابولیسم دارو کبدی است. ۱- این دارو در موارد بی ادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. ۲- این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود. ۳- بیماران سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشارخون و الکترولیت ها حساس تر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند. تداخل های دارویی مصرف هم زمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود. اثرات ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد مانند آسپیرین، در صورت مصرف هم زمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد
مکانیسم اثر قرص فوروزماید
دیورتیکهای لوپ هنله شامل فورزماید، بومتانید و اتاکرینیک اسید، قویترین دیورتیکهای در دسترس هستند. آنها کانالهای سدیم و کلراید را در بخش صعودی قوس هنله نفرون مهار میکنند و از بازجذب سدیم جلوگیری میکنند و همین امر منجر به افزایش ترشح ادرار میشود. این دسته از مدرها اتساع عروق محیطی را به اندازه دیورتیکهای تیازیدی کاهش نمیدهند. بنابراین همه جانبه عمل نکرده و به اندازه کافی در کاهش فشار خون مؤثر نیستند. بهمنظور افزایش ادرار دیورتیکهای لوپ از تیازیدها بسیار موثرترند و بهطور متداول بیشتر در درمان بیماران با حجم بالای مایع به کار میروند. با اثر بر روی قوس هنله موجب افزایش دفع کلسیم، پتاسیم و آب میشود. اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲۰ تا ۲۶ دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از ۵ دقیقه شروع می شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مُدر دارو، از راه خوراکی ۱ تا ۲ ساعت و از راه وریدی طی ۳۰ دقیقه است. اوج اثر کاهندهی فشارخون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمیشود. طول اثر دارو از راه خوارکی ۶ تا ۸ ساعت و از راه وریدی ۲ ساعت است. ۸۸ درصد فوروزماید از راه کلیه و ۱۲ درصد آن از راه صفرا و مدفوع دفع می شود. لوپ دیورتیک. با اثر بر پمپ بازجذب سدیم-کلراید در بخش بالارو لوله هنله و توبول های پروگزیمال و دیستال موجب افزایش ترشح آب، سدیم، کلراید، منیزیم و کلسیم می گردد.
عوارض جانبی قرص فوروزماید
کاهش سدیم خون، هیپوکالمی و هیپومنیزیمی، آلکالوز ناشی از کمی کلرور خون، افزایش دفع کلسیم، کاهش فشارخون، تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و کلسترول و تری گلیسرید پلاسما با مصرف این دارو گزارش شده است.
فارماکوکینتیک قرص فوروزماید
تقریباً ۷۰-۶۰ درصد از فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب میشود. غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مدری، کم کند. پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو ۱-۵/۰ ساعت است. متابولیسم دارو کبدی است. اثر دارو از راه خوراکی پس از ۶۰-۲۰ دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از ۵ دقیقه شروع میشود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مدر دارو، از راه خوراکی ۲-۱ ساعت و از راه وریدی طی ۳۰ دقیقه است. اوج اثر کاهنده فشار خون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمیشود. طول اثر دارو از راه خوراکی ۸-۶ ساعت و از راه وریدی ۲ ساعت است. ۸۸ درصد فوروزماید از راه کلیه و ۱۲ درصد از راه صفرا و مدفوع دفع میشود.
تداخلات دارویی قرص فوروزماید
مصرف همزمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود.اثرات ضد انعقادی داروهای ضد انعقاد در صورت همزمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد.
عوارض شایع قرص فوروزماید
کمی سدیم خون، کمی پتاسیم خون و کمی منیزیم خون، آلکالوز ناشی از کمی کلرور خون، افزایش دفع کلسیم، کاهش فشار خون،تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و نقرس، افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسرید پلاسما بامصرف این دارو گزارش شده است.
احتیاط در مصرف قرص فوروزماید
۱- این دارو در موارد بیادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. ۲- این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود. ۳- بیماران سالخودره ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشار خون و الکترولیتها حساستر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند.
مصرف قرص فوروزماید
۱- مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد. ۲- این دارو افزایش فشار خون را درمان نمیکند، بلکه آن را کنترل مینماید. از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد. ۳- در طول مصرف این دارو، احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد، از این رو ممکن است مصرف مکملهای پتاسیم ضروری باشد. ۴- در هنگام ایستادن به مدت طولانی، انجام فعالیت جسمانی یا در هوای گرم، به علت اثر کاهنده فشار خون در حالت ایستاده، باید احتیاط شود. ۵- به عنوان پایینآورنده فشار خون، از مصرف سایر داروها به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه پزشک ندارند، باید خودداری شود. ۶- اگر برنامه مصرف دارو یک بار در روز باشد، به منظور جلوگیری از تکرار ادرار در طول شب، این دارو باید صبح مصرف شود. ۷- اگر فوروزماید به رژیم درمانی فشار خون اضافه شود، به منظور جلوگیری از افت شدید آن، کاهش مقدار مصرف سایر داروهای کاهنده فشار خون ممکن است ضروری باشد. ۸- اگر کمادراری باحداکثر مصرف این دارو به مدت ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد، توصیه میشود مصرف دارو قطع شود. ۹- احتمال بروز حساسیت به نور بامصرف فوروزماید وجود دارد. از تماس بیش از حد بانور خورشید باید خودداری شود. ۱۰- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دار، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر گردد.
کاربرد قرص فوروزماید
فوروزماید برای کمک به درمان انواع بیماری هایی مانند پرفشاری خون، نارسایی های کلیوی و انواع بیماری های دیگر طبق نظر پزشک تجویز می شود
همه چیز درباره قرص فوروزماید
قرص فوروزماید داروی ادرار آور (مدر) است که بر قوس لوله هنله در گلومرولهای کلیه اثر می گذارد. نام دیگر این دارو لازیکس است. فوروزماید موجب افزایش دفع پتاسیم و کلسیم می شود که این مورد از عوارض این دارو محسوب می گردد. فوروزماید برای درمان فشار خون بالا و مشکلات حاد ریه و چند بیماری دیگر بسته به تشخیص پزشک تجویز می شود. دز این مقاله قصد داریم به بررسی باید و نباید های مصرف قرص های فوروزماید بپردازیم. تا پایان همراه ما باشید. فوروزماید برای درمان سیروز کبدی، نارسایی احتقانی قلب و بیماری های کلیوی کاربرد دارد. همچنین این قرص برای افزایش جریان ادرار و کاهش وزن استفاده می شود. مصرف این قرص برای کاهش وزن در ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب می شود و مصرف آن بی حالی و سستی را به دنبال خواهد داشت.
نکاتی در مورد مصرف قرص فوروزماید
در طول مصرف این دارو احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد، به همین دلیل مصرف مکمل های پتاسیم ضروری است. در هنگام ایستادن به مدت طولانی، ایستادن در هوای گرم و انجام فعالیت های جسمانی، به دلیل اثرات کاهنده فشار خون در حالت ایستاده، باید احتیاط شود. اگر احساس بهبودی کامل را نیز کردید باید مصرف این قرص را ادامه دهید. این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی کند بلکه موجب کنترل فشار خون می شود. به همین دلیل ممکن است مصرف این دارو برای برخی افراد تا آخر عمر توصیه شود. اگه مشکل کم ادراری شما پس از مصرف آن در طی ۲۴ ساعت بهبود نیافت، توصیه می شود که مصرف این قرص را قطع نمایید. اگر پزشک شما مصرف این دارو را یک بار در روز تجویز کرده است، بهتر است برای جلوگیری از تکرر ادرار در طول شب، این قرص را صبح مصرف نمایید. با مصرف قرص فوروزماید احتمال حساسیت به نور وجود دارد. از این رو از تماس بیش از حد و یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید باید خودداری کنید.
در هنگام مصرف قرص فوروزماید از چه کارهایی اجتناب کنیم
از بیدار شدن سریع از رختخواب، یا تغییر وضعیت سریع نشستن یا دراز کشیدن، اجتناب کنید چون ممکن است دچار سرگیجه شوید. به آرامی و محکم حرکت کنید تا از افتادن شما جلوگیری شود. از کم آب شدن و خشکی بدن خود اجتناب کنید. از پزشک بپرسید حال که فوروزماید مصرف می کنید چه مقدار آب باید در طی روز بنوشید.
عوارض جدی قرص فوروزماید
هر یک از علامت های آلرژیک به فوروزماید را داشتید فورا به اورژانس مراجعه کنید این علایم عبارتند از: درد سینه، درد پا، ضعف ماهیچه یا حالت لنگیدن می شود. کم شدن کلسیم که سبب داشتن احساس سوزن سوزن شدن اطراف دهان، سفتی یا انقباض ماهیچه می شود تب، سوزش چشم ها، درد پوست، قرمزی پوست که به ویژه در صورت یا قسمت فوقانی بدن پخش شود و باعث تاول یا پوسته پوسته شدن شود.
تاثیر دارویی با قرص فوروزماید
در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید خصوصا داروهای زیر: سیس پلاتین (پلاتینول) سیکلوسپورین (نئورال، جنگراف، ساندیمیون) اتاکرینیک اسید (ادکرین) لیتیوم (اسکالیث، لیتوبید) متوتروکسات (ریماتریکس، ترکسال) فنی توئین (دیلانتین) آنتی بیوتیک هایی مثل آمیکاسین (آمیکین)، سفدینیر (آمنیسف)، سفپروزیل (سفزیل)، سفوروکسیم (سفتین)، سفالکسین (کیفلکس)، جنتامایسین (گرامیسین)، کانامیسین (کنترکس)، نئومیسین (میسیفردین، نئو آسپرین، دیسالسید، دالوبید، سالفلکس، تریکوسال. استروئیدها البته لیست داروهای بالا کامل نیست و احتمالا داروهای دیگری نیز با فوروزماید واکنش دارند، بنابراین لازم است که هر دارویی را که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
مقدار مصرف قرص فوروزماید
مقدار مصرف خوراکی بزرگسالان: در درمان بی ادراری: ابتدا ۲۰ تا ۸۰ میلی گرم به صورت مقدار واحد مصرف می شود که سپس هر ۶ تا ۸ ساعت مقدار ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به مقدار مصرف اضافه می شود تا پاسخ مطلوب حاصل شود. مقدار نگه دارنده ی این دارو به صورت مقدار واحد یا در ۲ تا ۳ مقدار منقسم یک روز در میان یا ۲ تا ۴ روز متوالی، یک بار در هفته تجویز می شود. به عنوان کاهنده ی فشارخون: ابتدا ۴۰ میلیگرم ۲ بار در روز و سپس مقدار مصرف بر اساس پاسخ بیمار تنظیم می شود. بیشینه مقدار مصرف تا ۶۰۰ میلی گرم در روز است. خوراکی کودکان: ابتدا ۲ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به صورت مقدار واحد مصرف می شود و سپس هر ۶ تا ۸ ساعت ۱ تا ۲ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به آن افزوده می شود تا پاسخ مطلوب به دست آید. تزریقی بزرگسالان: ابتدا ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی یا وریدی می شود و سپس هر ۲ ساعت تا حصول پاسخ کافی، مقدار ۲۰ میلی گرم افزوده می شود. مقدار نگهدارنده بر اساس اندازه گیری غلظت سرمی تعیین می شود (۱ یا ۲ بار در روز). * در خیز حاد ریوی (بدون بحران زیادی فشارخون) به عنوان مقدار شروع ۴۰ میلی گرم تزریق وریدی می شود و در صورت عدم پاسخ کافی مجدداً پس از یک ساعت ۸۰ میلی گرم تزریق می شود. * به عنوان کاهنده ی فشارخون در بحران زیادی فشارخون در بزرگسالانی که کلیه ی سالمی دارند، مقدار ۴۰ تا ۸۰ میلی گرم و در بحران زیادی فشارخون همراه با خیز ریوی یا نارسایی حاد کلیوی، مقدار ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم به صورت وریدی تزریق می شود.